De poging van vorig jaar om zelf wijn te maken gaf me genoeg moed om een andere soort te proberen. Mijn appeloogst dit jaar was overvloedig, maar van bedenkelijke kwaliteit. De appels smaakten prima, maar zagen er niet echt aantrekkelijk uit, klein en een beetje raar van vorm.
Ik besloot er appelwijn van te maken, dus ik moest ze in kleine stukjes hakken en persen, intussen hopend dat ze genoeg sap zouden opleveren om het gistvat te vullen. De kwaliteit bleek beter dan ik had gehoopt en ik kreeg mijn gewenste 5 liter sap.
Het zou natuurlijk geen Monteolivo wijn zijn als er geen probleem was opgetreden. De most gistte niet goed. Ik zou er meer chemicaliën aan toe kunnen voegen, maar dat zou de weg van de minste weerstand zijn en zoals jullie weten, is dat niet mijn ding.
Ik struinde op internet en vond een simpele oplossing: mijn keuken was gewoon te warm. Na de hele handel naar de cantina te hebben verhuisd ging het proces als een speer van start. Na ongeveer een week stopte de gisting en kon ik de wijn gaan klaren. Het rook zalig en een plakkerige keuken is wel overheen te komen.
Het resultaat was geweldig. 4 flessen Monteolivo wijn en een halve liter over om meteen de oogst te vieren. Het smaakte fris, droog en toch net zoet genoeg.
Ik zeg..... proost!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten